کنگره نوحه؛ پیوند شعر و شعور و بصیرت

مسئله هیئت ذکر توسل به حضرات اهل بیت علیهم‌السلام یکی از پربسامدترین و با نفوذ‌ترین ابزارهای رسانه‌ای در کشور ما است. از مداحی‌های خاطره‌انگیز حسینیه‌های دارالعباده‌ی یزد تا نغمه‌های حزن‌انگیز آذری‌زبان‌ها و البته ذاکران نام‌آشنای اهل بیت در جای‌جای پایتخت. این اثرگذاری و قدرت نفوذ آن‌چنان هست که حتی چهارپایه‌خوانی یا برگزاری روضه برای ناشنوایان هم خبرساز شود و اثرگذار.
و ما باید به این فکر می‌کردیم که چطور می‌شود این زنجیره هنری تبلیغی را از شعر تا سبک و مداحی به سمت ارتقاء و روزآمد کردن محتوایی برد و در عین حال مراقبت کرد تا از مردمی بودن و اصالت این رویش‌های تبلیغ مذهبی زیر بیرق حضرت اباعبدالله علیه‌السلام صیانت نمود و آنها را از جایگاه مردمی و اصیل خود خارج نکرد.
ایده «کنگره ملی نوحه» از همین‌جا شکل گرفت؛ جایی که سعی می‌کرد فناوری پیوند محتواهای روزآمد با نگاه تبیینی درست را در قالب یک شعر با کیفیت و بدیع و با سبک و اجرای قابل‌قبول به کار ببندد. جایی که می‌خواست یادآوری کند که هیئت باید درباره مسائل مهم مذهبی تبلیغی نقش خود را در جهاد تبیین به درستی ایفا کند و در عین حال به دنبال ارتقاء فنی اشعار، سبک‌ها و اجرا در هیئات مذهبی نیز باشد. کنگره  نوحه سعی می‌کرد زنجیره ارتباطی باشد میان اقتضائات و نگاه تبیینی با اشعار و مداحی‌های هیئت‌های مذهبی.
کنگره نوحه سال ۱۴۰۲ با تجلیل از27 اثر از مجموع 1.100 اثر از 197 نوحه سرا از سراسر ایران و اهدای عبای رهبر انقلاب به ذاکر نام‌آشنای اهل بیت حاج محمدرضا طاهری در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران برگزار شد.

هم‌چنین ببینید:
آیین اختتامیه نخستین کنگره ملی نوحه‌ها و نغمه‌های عاشورایی
https://nehzat.ir/photo/1157